Rifka

In tegenstelling tot Yuli is ze wel behept met jachtdrift. Alles dat beweegt is interessant en daar moet ze even achterna.  Ze wordt erg door beweging getriggerd en laat dit blijken door een hoog blaf achtig keelgeluidje, een soort jodel.

Rifka blaft ook veel meer dan Yuli. Eigenlijk doet ze precies dat wat ik destijds van Yuli verwacht had toen ik probeerde Yuli zindelijk te maken. Ze blaft als ze iets moet, iets vindt, of iets wil. Het is een communicatiemethode.  Yuli komt naar je toe en kijkt je strak aan, probeert je te hypnotiseren en als je dan bepaalde woorden zegt dan laat ze blijken of dat is wat ze bedoeld.. bijv. "Naar buiten?... Honger???, Spelletje?  Water op? . Yuli blaft alleen als er volgens haar onraad is.

Rifka blaft omdat ze eruit moet, omdat ze eten wil, omdat ze de kat ziet, omdat het water op is, of omdat ze aandacht nodig heeft.

Nou is het niet zo dat ze doorlopend blaft, maar ze blaft meer dan je zou verwachten van een Eurasier.

Naar mensen toe heeft Yuli geleerd om aandacht en aanrakingen te ondergaan, ze ondergaat het dociel laat het over zich heen komen, bij voorkeur in ruil voor iets lekkers. Dan ben je haar vriend of vriendin.

Rifka maakt hierin keuzes. Mensen die opdringerig zijn of te snel contact willen maken gaat ze uit de weg. Soms blaft ze dan. Als mensen rustig zijn dan komt ze nieuwsgierig bij ze kijken, laat zich eigenlijk rustig aanhalen. Bottomline is dat het contact van Rifka zelf uit moet gaan en dan is het geen probleem, ze vind mensen eigenlijk wel leuk.

Wat ook heel opvallend is, is dat Rifka heel geinteresseerd is in mensen die in een rolstoel zitten. Waarschijnlijk komt dit omdat mijn moeder toen Rifka bij ons kwam  in een rolstoel zat. Later is ze ook mee geweest naar het dagverblijf waar ik werk en daar heeft ze ook verschillende goede ervaringen met rolstoelen gehad.

Qua eten is Rifka niet moeilijk. Ze kan wel keuzes maken, het ene merk brokjes vind ze duidelijk lekkerder dan een ander merk, maar ze is niet zo moelijk als Yuli was. Eigenlijk eet ze alles.

Opvoeding/training: RIfka heeft vanaf haar 11e week een tijdlang "priveles" van een hondencoach Elisabeth gehad. Daarna gevolgd door een aantal lessen in een klein groepje met andere pups van ongeveer de zelfde leeftijd. Ze leert bijzonder snel, op een heel relaxte manier.  De nadruk van de trainingen lag niet zo op het aanleren van allerlei commando's maar meer op het opdoen van allerlei positieve ervaringen en de samenwerking tussen baas en hond. Van Elisabeth hebben we veel goede tips gekregen, zoals bijv. het kammen en borstelen op een kleedje. Zodra ik het kleedje pak, zit Rifka er op.. Heel handig!

Het enige dat Rifka echt heel moeilijk vind is netjes aan de lijn lopen wanneer we in de buurt wandelen naar het losloopgebied. Tijdens de training gaat dat supergoed, maar tijdens een gewone uitlaat ronde is  haar enthousiasme en spanning (want onder iedere auto en iedere heg kan een kat zitten) haar de baas. Dit begon met een maand of 8. We zien wel dat dit gedrag steeds minder wordt,  door te trainen dat trekken niets oplevert alleen stilstand en netjes naast me lopen wel iets, namelijk lekkere dingen... 

Kortom is een heerlijke hond, die ontzettend goed met Yuli op kan schieten. Ze is ontzettend vriendelijk naar andere honden toe en heeft een hoge prikkeldrempel. Spanning uit ze door te blaffen, dat is wel een aandachtspunt maar dit gaat steeds beter.

Gezondheid:

In tegenstelling tot Yuli ben ik het eerste jaar niet vaak bij de dierenarts geweest. Ze heeft een goede algemene gezondheid, is eigenlijk niet ziek geweest.

Omgang met katten

Wie denkt dat Rifka nou heel erg achter katten aan zit omdat ze als prooi ziet, komt bedrogen uit. In ieder geval is ze gek op onze eigen kat. En hij op haar!! Rifka begroet s'ochtends Olle door zijn koppie te likken en hij wrijft zich uitgebreid tegen haar aan als hij binnenkomt. Hij brengt soms zelfs een muisje dat hij buiten gevangen heeft mee naar binnen en brengt dit naar Rifka, als cadeautje!