oktober 2020 

Grietje is medisch gekeurd en heeft : Heupdysplasie status : HD A, norbergwaarde 40, Patella Luxatie vrij (0/0)

Elleboog Dysplasie vrij , ECVO (oogonderzoek) op enkele haartjes distichiasis vrij van erfelijke oogafwijkingen.

Dandy Walker vrij is (door afstamming) 

De Gedrags en exterieurkeuring heeft ze in 2019 met goed gevolg afgelegd. 

Haar eerste schildkliercheck, van april 2019 was niet helemaal conform het fokreglement, haar TSH was minimaal verhoogd, gelukkig waren T4, Free T4 en Tgaa dik in orde.

In september hebben we de test opnieuw gedaan en dit keer was het resultaat wel goed.  Alle waarden keurig binnen het referentiebereik en de Tgaa negatief. 

Dus nu staat er eigenlijk niets meer in de weg, op enkele praktische dingen na ! We gaan het proberen... haar volgende loopsheid.  

We hebben de EVN fokcommissie op de hoogte gebracht van onze plannen en gaan op zoek naar een geschikte reu. 

december 2020 

Het zoeken naar een reu wordt bemoeilijkt doordat het Coronavirus de mogelijkheden erg beperkt. 

We hebben een mooie reu in Duitsland gevonden, maar het ziet er naar uit dat de situatie op dit moment niet toelaat dat we serieus rekening moeten houden met een dekking in het buitenland. 

In Nederland zijn maar weinig dekreuen, de spoeling is dun. Maar soms heb je geluk.... 

Grietjes vacht begint weer lekker dik te worden, ze is aan het markeren en plast als een jongetje met haar pootje omhoog. Het duurt niet lang meer......

1 januari 2020

Het is officieel!

https://www.eurasier.nl/dektoestemming-verleend-4-2/

Dit is Aimo Bo vom Weissen Venn. Hij is in Duitsland geboren en heeft in september 2020 een foktoelatingskeuring gedaan in Duitsland met goede medische resultaten: HDA, PL 0/0, ogen vrij van erfelijke oogafwijkingen, schildkliercheck OK 2020, Dandy Walker vrij, getest op S en E locus (wit en witte vlekken) 

Aimo Bo is een rustige, evenwichtige, vriendelijke reu uit een nestje van 5. Zijn moeder is Akina Luh von Gingstergarten en zijn vader is Basko vom Schloss Wiesenthal. 

Als alles goed gaat wordt hij de vader van de pups van Grietje. 

Ondanks dat we Aimo Bo een ontzettend leuke lieve en mooie reu vonden, had ik toch de indruk dat Grietje hem niet zo heel leuk vond. Zelfs tijdens haar hoogloopsheid leek ze de kat des huizes eigenlijk net zo interessant te vinden als AimoBO. 

Dus toch maar gezocht naar een andere reu. Op de eerste dag dat ik wat bloed bij Grietje zag hebben we direct een progesteronbepaling gedaan om er dit keer zeker van te zijn dat de eerste dag ook echt de eerste dag was en niet eigenlijk wat later. De vorige keer hield Grietje zich waarschijnlijk zo goed schoon,  dat ik misschien de eerste druppels gemist heb. Mijn indruk is dat Grietje erg veel rekening houdt met Rifka, wiens cyclus wat langer lijkt te zijn dan die van Grietje. Ze wil het liefst gezellig "samen"loops zijn met Rifka.

Een week later werd de tweede keer bloed afgenomen.  

Rifka was nog niet loops dus ik ben samen met Grietje op een camping in onze caravan gaan zitten om een mogelijke invloed die Rifka op het verloop van de loopsheid van Grietje tot een minimum te beperken. 

Dit keer nam Grietje heel erg de tijd. Pas op dag 15 zei de dierenarts aan de hand van de progesteronwaarden en cellenbeoordeling onder de microscoop. "je mag gaan rijden hoor ".   

Ons doel was midden Duitsland. 

Spullen gepakt en op weg naar de reu die ik had uitgezocht.  Een charmante heer op leeftijd. 

Helaas, Grietje was niet van hem gecharmeerd er gebeurde helemaal niks. Waar lag het toch aan?

Toch te vroeg?? neeee, dat kan toch eigenlijk niet? Grietje heeft haar eigen ideetjes.  

De volgende dag tijdens een wandeling bleek dat ze er wel klaar voor was, ze bood zich enthousiast aan bij een vrolijke half jaar oude labradoodle. Die middag nam ik het besluit om morgenvroeg naar de reserve reu te rijden.  Langer wachten zou betekenen dat we zeker geen pups zouden krijgen.  

Dit is m... Apollo vom Seyenvenn.

HDA, PL0, ogen vrij, schildklier check in 2021 en OK. Hij is geboren op 17.01.2012. 

Zijn ouders zijn Fred von der Sulm en Hayah vom Kiebitzhain 

Vroeg in de ochtend zijn we vertrokken. Heel veel lange files op de autobahn verder kwamen we aan in de Eiffel.

Toen we de straat in reden, bleek dat ik de navigatie op een verkeerd huisnummer had ingesteld, want we waren het bewustte huis al voorbij gereden.

Grietje had echter allang gezien dat er een mooie eurasier reu ons achterop liep.

In de auto begon ze al te joelen. Wat een enthousiasme was dat zeg!

 foto's  © H.J Raczinki

We begroetten de eigenaar en de hond en spraken af dat ik eerst met Grietje een rondje zou lopen zodat ze even kon plassen.

Zo gezegd zo gedaan. Kort nadat we de tuin in liepen begon de bruiloftsdans al. De spetters vlogen er af. Grietje was ontzettend enthousiast en hij liet zich niet onbetuigd. Na 1 of 2 keer testen waarbij Grietje zo nu en dan voordeed wat de bedoeling was, besloot Apollo dat het genoeg was. Hij nam het heft over en binnen een paar seconden zaten ze vast. Ik ging naar Grietje toe, die op dat moment besloot dat ze weg wilde. Apollo wilde net overstappen, dus ik ging in een soort sliding op de grond. Grietje hing aan Apollo vast en ik lag op de grond van uitzicht te genieten.

Terwijl we daar lagen keek Apollo me aan, alsof hij zeggen wilde.. tja... daar kwamen jullie toch voor!

Maar dat levert wel een beetje rare foto's op hoor!   

Na ongeveer 10 minuten was het klaar. We hadden allemaal dorst gekregen.  

De honden waren moe en gingen rustig liggen in de koelte van het huis. Wij zaten heerlijk op het terras.

Na een rustperiode hebben we gezamenlijk een mooie wandeling door de mooie Eiffel gemaakt. We werden uitgenodigd voor het avondeten. Gezellig, leuk en lekker!

De volgende dag hebben we nog een poging voor een dekking ondernomen, maar het was blijkbaar genoeg. Grietje liet het niet meer toe. 

Hier ligt Apollo  bovenaan de trap uit te rusten van de vermoeienissen. Dat duurde niet lang, hij is een fitte  9.5 jaar oude Eurasier reu. Een sportief type. Die pups worden denk ik als het gelukt is echte atleten!

En dan begint het lange wachten. 

Thuisgekomen begon Grietje na 3 weken hongestaking als een bootwerker te eten. Na een paar dagen zie ik dat haar tepels iets groter lijken te worden en wat dieper van kleur. Op dag 21 is er ook wat slijmerige uitvloeiing zichtbaar. Dat zijn beiden tekenen dat ze drachtig is maar het blijft toch spannend. 

Op dag 29 hebben we een echo laten maken. Het apparaat werkte niet mee, was niet goed opgeladen. Maar in het korte moment dat hij het wel deed werden er 3 pups gezien. Grietje was zwanger! Normaal weegt Grietje ongeveer 21.5 kilo en na 4 weken was ze al bijna 24 kilo. Grappig als je bedenkt dat de pups op dat moment net een centimetertje groot zijn en de vruchtblaasjes in werkelijkheid de grootte hebben van een walnoot!

Grietje is nu 7 weken zwanger. Veel mensen zien niks aan haar, alleen diegene die haar goed kennen zien dat ze wat minder snel rent en veel meer bij mij in de buurt blijft. Ik zie duidelijk dat ze voller is geworden, maar haar buiklijn is strak, eigenlijk zie je het beter van boven. 

De laatste loodjes komen er aan. Nog 2 weken. Het is wel spannend, Hoe zou ze het doen? 

Een ding is duidelijk, we krijgen donkere pups. 

Het is tijd om het huis te "verbouwen". Twee weken voordat de pups verwacht worden brengt "P.Neyzen Constructions"de werpkist met toebehoren. Een mooie houten kist met een deksel. Ook een uitloopren met rails. De eettafel moet de kamer uit want pups hebben ruimte nodig en onze kamer is niet groot. 

Als de werpkist staat gaan we Grietje op die plek elke keer lekkere dingen geven en haar eten. Maar echt een leuke plek lijkt ze het nog niet te vinden. Waarschijnlijk vind ze het er gewoon te warm. Ze ligt het liefst zoals veel Eurasier, op een koude ondergrond te pitten. En de kist staat om de pups warm te houden op de convectorput van de CV voor het raam. Het ontwerp heeft een verhoogde bodem waar heel ingenieus de warmte onderdoor stroomt zodat de bodemplaat warm is en uitstroomopeningen aan de andere kant. Dus nog even experimenteren....